Sójka i szpak, czyli ptasi teatr

2016-03-18 14:16:08 (ost. akt: 2016-03-18 14:10:41)
Nie wiemy, czy ten szpak akurat śpiewał, ale wygląda śpiewająco

Nie wiemy, czy ten szpak akurat śpiewał, ale wygląda śpiewająco

Autor zdjęcia: Maria Olszowska

Jeśli mówimy o ptakach mimetycznych naśladujących cudze głosy, zazwyczaj na myśl przychodzą egzotyczne papugi, mówiące ludzkim głosem. A mamy przecież także „własne” ptaki mimetyczne.

To piękne i znane wszystkim sójki i szpaki. Las był pierwotnym siedliskiem tych ptaków. Oba gatunki obecnie chętnie przebywają blisko nas i wkrótce licznie pojawią się w okolicy naszych domów, w naszych ogrodach i parkach. Sójkę zwyczajną (Garrulus glandarius) z rodziny krukowatych (Corvidae) można bez trudu rozpoznać po niezwykłym połączeniu ciemnej i czerwonobrązowej barwy z niebiesko-czarnym prążkowanym skrzydełkiem.

Sójka miauczy jak kot


Podobnie jak inne krukowate sójka jest bardzo inteligentną i sprytną indywidualistką. Prowadzi osiadłe życie i jeśli wędruje, to pokonuje niewielkie odległości. Jest bardzo czujna. Zaniepokojona skrzeczy i alarmuje głośnym, przenikliwym wrzaskiem: "kreecz" lub "kszaach", ostrzegając swoich sąsiadów przed niebezpieczeństwem. W lecie żywi się owadami, larwami, ślimakami, małymi gryzoniami i jaszczurkami. Jesienią staje się wegetarianką, preferującą owoce i nasiona drzew. Szczególnie lubi żołędzie i orzeszki buka. Potrafi naśladować głosy szpaka, jastrzębia, myszołowa, miauczenie kota, nawet pisk kół drabiniastego wozu.

Szpak gada i śpiewa


Szpak pospolity (Sturnus vulgaris) z rodziny szpakowatych (Sturnidae) wiosną ubrany jest w czarną godową szatę z białymi plamkami, metalicznym fioletowym połyskiem na głowie i zielonkawym na grzbiecie. Gniazduje w ludzkich zabudowaniach, w wieszanych budkach lęgowych i w dziuplach. Często obserwujemy lecące i wspólnie żerujące duże stada tych ptaków. W menu szpaków są owady, larwy, dżdżownice i ślimaki oraz owoce. Latem ptaki bywają intruzami w sadach, udowadniając, że są wielkimi amatorami czereśni i wiśni. A my musimy dopilnować, by i dla nas owoców wystarczyło. Tak, jak sójki, szpaki są aktorami obdarzonymi niezwykłym talentem i zdolnością szybkiego uczenia się. Wiosną odzywają się swoim wspaniałym głośnym klekotaniem, ćwierkaniem, skrzeczeniem i gwizdami. Szpak potrafi naśladować odgłosy innych ptaków, nawet ludzki głos. Poznane głosy często łączy z własnym śpiewem, powtarzając jeden wers wiele razy. Trzeba się dobrze porozglądać, aby przekonać się do kogo naprawdę należy słyszany głos.

Maria Olszowska
Autorka jest emerytowaną nauczycielką biologii. Pochodzi z Krakowa, od trzydziestu lat mieszka w Mrągowie. Wciąż odkrywa piękno Mazur i chciałaby zachęcić innych do poznawania cudów tej krainy


Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie

Dodaj komentarz Odśwież

Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez FB

Zobacz również