Z tym chwastem nam po drodze do... zdrowia

Obecnie masowo kwitnie powój polny (Convolvulus arvensis), delikatna roślinka o wiotkiej łodydze płożącej się lub owijającej się wokół innych roślin zawsze w lewo. Rośnie na polach, przydrożach, terenach ruderalnych, nasypach, na ugorach i na miedzach niezależnie od jakości gleby. Jest uporczywym chwastem trudnym do wytępienia, ponieważ posiada silnie rozwinięty system korzeniowy, z którego rozwijają się odrosty dające nowe rośliny. Liście powoju są pojedyncze, na długich ogonkach, jajowate o strzałkowatej nasadzie. Roślina kwitnie od maja do września. Lejkowate kwiaty wyrastają na długich szypułkach z kątów liści. Otwierają się tylko w słońcu, wydzielając zapach migdałów. Są zapylane przez motyle. Powój wytwarza różne formy barwne. Korona kwiatowa może być całkiem biała. Bywa też biała z żółtym środkiem lub z żółtym środkiem i różową postrzępioną „obrączką” wokół niego. Kwiaty mogą być ozdobione białoróżowymi smugami. Pięknie prezentują się kwiaty różowe z białymi smugami. Choć powój wytwarza nasiona, to rozmnaża się głównie wegetatywnie przez wspomniane odrosty korzeniowe.
Ten uporczywy chwast to również darmowy skarb natury. Dawniej stosowano go do leczenia ran, zaparć, chorób kobiecych, zaś współcześnie znajduje się w mieszankach regulujących pracę jelit.

Maria Olszowska
Autorka jest emerytowaną nauczycielką biologii. Pochodzi z Krakowa, od trzydziestu lat mieszka w Mrągowie. Wciąż odkrywa piękno Mazur i chciałaby zachęcić innych do poznawania cudów tej krainy