Czapla biała (Egretta alba) do niedawna pokazywała się w Polsce tylko jako gatunek przelotowy. Powoli jednak zasiedla Warmię i Mazury, zakładając tu gniazda. Czy można już mówić o kolonizacji?
Czapla biała jest gatunkiem ekspansywnym, rozszerzającym swój areał w Europie w kierunku północnym. W Polsce to gatunek coraz liczniejszy, sporadycznie gniazdujący, nielicznie zimujący. Słowo "Egretta" pochodzi z języka francuskiego od słowa "aigrette" oznaczającego pęk ozdobnych piór. Słowo "alba" pochodzi z języka łacińskiego i oznacza kolor biały. Zatem łacińską nazwę można przetłumaczyć jako "biały ptak z pękiem ozdobnych piór".
W stanie dzikim czapla biała występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Europie gniazduje jeden z jej 4 podgatunków. Tereny lęgowe znajdują się w środkowej oraz wschodniej Europie i południowej Azji. Zimowiska są w basenie Morza Śródziemnego oraz Afryce, na południe od Sahary.
W Polsce spotykana głównie na południu i wschodzie kraju. Szacuje się, że populacja lęgowa jest w Polsce bardzo nieliczna, wynosi ok. 30-40 par.
Mój dom - cały świat
W stanie dzikim czapla biała występuje na wszystkich kontynentach oprócz Antarktydy. W Europie gniazduje jeden z jej 4 podgatunków. Tereny lęgowe znajdują się w środkowej oraz wschodniej Europie i południowej Azji. Zimowiska są w basenie Morza Śródziemnego oraz Afryce, na południe od Sahary.
W Polsce spotykana głównie na południu i wschodzie kraju. Szacuje się, że populacja lęgowa jest w Polsce bardzo nieliczna, wynosi ok. 30-40 par.
Warmińsko-mazurskie gniazda
Na terenie Warmii i Mazur gatunek jest coraz częściej spotykany nad jeziorami i stawami rybnymi. W czasie jesiennego przelotu liczebność może sięgać nawet 500 ptaków w jednym momencie. Niektóre z miejsc dogodnych do jej obserwacji to: j. Popówko, rezerwat "Kwiecewo" (pierwsze stanowisko lęgowe na Warmii i Mazurach), rezerwat "Polder Sątopy-Samulewo", j. Zarybinek, j. Rumian, j. Gołdopiwo, kompleks Wielkich Jezior Mazurskich, j. Kinkajmskie, Bagna Nietlickie, Czarci Jar.
Zgrabne, długie nogi
Gatunek o bardzo dużych rozmiarach, całkowicie biały, wielkości bliskiej czapli siwej. Jest od niej nieco zgrabniejsza, z długimi nogami i szyją. Istnieje ryzyko pomyłki z czaplą nadobną oraz białą odmianą czapli rafowej. Od czapli nadobnej można ją odróżnić po: wolniejszych, bardziej dostojnych uderzeniach skrzydeł, proporcjonalnie dłuższych nogach wystających daleko poza ogon, żółtawych goleniach i częściowo skokach oraz żółtawy dziób poza okresem godowym. Brak u czapli białej rajerów na karku. Wyróżnia się również większymi rozmiarami. Od białej odmiany czapli rafowej odróżniania po większych rozmiarach, dłuższych nogach oraz prostym, sztyletowatym dziobie (u czapli rafowej jest on długi, wąski i lekko szablasty). Brak dymorfizmu płciowego.
Krzyk, czyli krach
Czapla biała ro gatunek raczej milkliwy, bez potrzeby nie otwiera dzioba. Jak już się odezwie (nigdy poza koloniami), głos jej jest gruby i warkotliwy, brzmi mniej więcej jak "kr'r'r'rach". Głos jest również określany jako drewniany i suchy.
Ptasie marcowanie
Czapla biała na tereny lęgowe przylatuje w marcu lub kwietniu. Nie zaobserwowane u tego gatunku wyraźnych elementów związanych z tokowaniem i okresem godowym. U osobników przystępujących do lęgu zmienia się natomiast kolor dzioba (w okresie lęgowym robi się czarny, poza nim jest żółty).
Gatunek ten gniazduje zazwyczaj w koloniach, w gęstych szuwarach i zaroślach wierzbowych nad brzegami stawów oraz jezior. Może gniazdować również na krzewach i drzewach. Gniazdo zbudowane z roślinności wodnej oraz patyków. Młode czaple białe osiągają zdolność do lotu w wieku od 6 do 8 tygodni.
Czapla na czatach
Żywi się bardzo zróżnicowanym pokarmem zwierzęcym. Zdobywa m.in.: ryby, płazy, gady, skorupiaki i owady. Żywi się również zwierzętami lądowymi (ptakami, ssakami, jaszczurkami oraz owadami). Pokarm zdobywa czatując bez ruchu lub wolno brodząc w płytkiej wodzie. Zazwyczaj poluje samotnie, ale w miejscach dużej koncentracji dochodzi do polowań stadnych.
Łukasz Głowacki
Autor jest absolwentem Wydziału Biologii i Biotechnologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
Gatunek żółwi z rodziny żółwi błotnych z podrzędu żółwi skrytoszyjnych. Jedyny gatunek żółwia żyjący... 
Duża muchówka (długość ciała 13–15 mm), szara z podłużnymi, ciemnymi smugami na tułowiu i jasno-ciemną... 
Gnojka może mieć długość od 1,5cm do 1,9cm. Włoski na jej ciele są żółtoszare, a odwłok ma czarny z żółtymi... 
Gatunek owada z rodziny biedronkowatych z rzędu chrząszczy. Osiąga 3,5 - 5,5 mm długości. Jej cechą charakterystyczną... 
Gatunek owada z rzędu ważek, należący do podrzędu ważek różnoskrzydłych. Występuje na półkuli północnej.... 
Komentarze (1) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez
Mariusz Górski #2412476 | 195.136.*.* 8 sty 2018 10:18
Kilka dni temu, w miejscowości Lucień, blisko Gostynina, widziałem stado białej czapli. Czy to normalne zjawisko czy tylko zapowiedź lekkiej zimy? Czaple wyglądały zjawiskowo. Milczące i płochliwe i dostojne
!
odpowiedz na ten komentarz