Rozczaruję was, takich cudów w przyrodzie nie ma. To owocniki wełniczki pasożytniczej, które rzeczywiście wyglądają jak stokrotki albo rumianki. Oczywiście, tylko na zdjęciu, gdy nie mamy odniesienia do rzeczywistej wielkości. Niemniej warto uważnie patrzeć pod nogi, bo kryje się tam nieoczekiwane piękno.
Wełniczka pasożytnicza (Lachnellula willkommii, lub Trichoscyphella willkommi) to grzyb z niewielkimi owocnikami. Należy do rodziny przezroczkowatych (Hyaloscyphaceae). Grzyby te mają miseczkę orzęsioną na brzegu. Stąd nawa – wełniczka, niby pokryta wełną. Grzyby z rodziny przezroczkowatych należą do saprofitów lub pasożytów. Wełniczka, jak sama nazwa gatunkowa wskazuje, należy do pasożytów. Owocniki grzybów z rodzaju Lachnellula (około 20 gatunków) mają miseczkę zwykle pomarańczową, zazwyczaj pasożytują na drzewach iglastych.
Wełniczka pasożytnicza występuje na opadłych gałązkach modrzewia (Larix). Owocniki są niewielkie, 2-5 mm szerokości. Brzegi wełnisto owłosione, środek pomarańczowo-żółty. Dokładniej rozpoznać gatunki można po zarodnikach (niezbędna obserwacja pod mikroskopem). Tego urokliwego grzyba spotkać można cały rok. Jego kuzyn wełniczka gałązkowa (Lachnellula occidentalis), jest bardzo podobna, ale jest saprofitem. Jak widać od saprofityzmu do pasożytnictwa niedaleka droga.
Piękno jest wokół nas, choć nie zawsze je dostrzegamy. Najpierw grzybnia wełniczki rozwija się w drewnie, zupełnie dla nas niewidoczna. Dostrzegamy tylko owocniki. Ale i one są małe, więc trzeba uważnie patrzeć pod nogi. I nie spieszyć się, bo ominie nas wiele cudownych widoków.
Stanisław Czachorowski
Autor jest biologiem, entomologiem i hydrobiologiem, doktorem habilitowanym, profesorem na Wydziale Biologii i Biotechnologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
Źródło: Barbara Gumińska i Władysław Wojewoda, „Grzyby i ich oznaczanie”, wyd. III, PWRiL, Warszawa 1985.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez