Rezerwat przyrody Jezioro Karaś

Akwen rozciąga się z północy na południe. W południowej części zachodniego brzegu znajduje się owalna zatoka. Z południowego krańca zbiornika wypływa rzeka Gać. Wokół płaskich i rozlanych brzegów od północy i zachodu znajdują się duże kompleksy bagien i torfowisk, z pozostałych stron otoczenie stanowią bagna, mokradła i odcinkami podmokłe łąki. Utrudnia to lub całkowicie uniemożliwia dostęp do brzegów. W odległości około 350 m na wschód leży wieś Karaś, przy brzegu południowo-wschodnim wieś Szeplerzyzna, na południowo-zachodnim - Wonna, przy północno-zachodnim - Skarszewo.
Rezerwat utworzono w celach naukowych i dydaktycznych dla zachowania zarastającego jeziora wraz z bagnami. Jest miejscem lęgowym ptactwa wodnego i błotnego. Występuje tu 156 gatunków ptaków, w tym 83 gatunki lęgowe. Rezerwat najbardziej znany jest z występowania gęgawy, której populacja w okresie przelotów sięga 660 osobników.
Jezioro Karaś jest typowym obiektem do badań dynamiki biocenozy jeziornej, a szczególnie jej przechodzenie w biocenozę torfowiskową. Najwięcej jest tu roślinności przybrzeżnej typu szuwarowego, zbiorowiska turzycowe oraz lasy olchowe. Jezioro jest dość płytkie, jego dno porasta ramienica. Dzieli się na dwa akweny, połączone płytkim, trudnym do przepłynięcia przesmykiem. Spośród roślin chronionych występuje m.in. rosiczka długolistna, rosiczka okrągłolistna, wawrzynek wilczełyko, kruszczyk błotny, podkolan biały. W trzcinowiskach przebywają liczne watahy dzików, spotkać też można wydrę, norkę amerykańską, tchórza, lisa i jenota.