Wiewiórki - ozdoba naszych lasów i parków

2016-12-16 12:58:42 (ost. akt: 2016-12-16 13:07:42)
Wiewiórka z łatwością wspina się i biega na drzewach

Wiewiórka z łatwością wspina się i biega na drzewach

Autor zdjęcia: Maria Olszowska

Choć mówimy o niej rudzielec, to jednak ssak ten charakteryzuje się zmiennym ubarwieniem grzbietu. Bywają osobniki w odcieniu brązowo-pomarańczowym, jasno- brązowym i ciemn-szarym.

Wiewiórka pospolita (Sciurus vulgaris) występuje w lasach liściastych, iglastych oraz w parkach i zadrzewieniach. To znany wszystkim bardzo ładny ssak nadrzewny należący do gryzoni. Z wierzchu sierść wiewiórki ma kolor rudo - pomarańczowy, boki są szare, a brzuch i podgardle białe.

Ogon zamiast steru


Ten uroczy, powszechnie lubiany gryzoń posiada mocne i ostre siekacze, dzięki którym z łatwością przegryza twarde łupiny orzechów. Długi, puszysty ogon odgrywa ważną rolę podczas skoków, bo stabilizuje kierunek lotu. Ostre pazury pomagają wiewiórkom wspinać się po drzewach i szybko po nich biegać. Wiewiórka gromadzi zapasy żywności w dziuplach opuszczonych przez ptaki lub zakopuje nasiona w ziemi. W ciągu roku wydaje 2, a nawet 3 mioty. Młode rodzą się ślepe. Jak na ssaka przystało, matka karmi je mlekiem przez 8 tygodni. Wiewiórki są altruistkami, potrafią przygarnąć osierocone maluchy.

Nowe zimowe futro


Na jesieni wiewiórki okrywa zimowa szata. Futerko robi się bardziej gęste, ogon puszysty a na uszach pojawiają się charakterystyczne „pędzelki”. W parkach spotykamy osobniki niemal oswojone. Podchodzą blisko do ludzi i biorą z ich rąk różne smakołyki, zupełnie nie wykazując lęku. Jednak z tą zażyłością trzeba uważać, bo niektóre wiewiórki mogą być potencjalnymi nosicielami wścieklizny. Gryzonie te wprawdzie nie zapadają w sen zimowy, jednak w srogie zimy ograniczają swoje wyjścia z dziupli. Obecnie w zimowych ubrankach nadal harcują po drzewach w lasach i w parkach, bo zima w tym roku jest znowu mało zdecydowana...

Maria Olszowska
Autorka jest emerytowaną nauczycielką biologii. Pochodzi z Krakowa, od trzydziestu lat mieszka w Mrągowie. Wciąż odkrywa piękno Mazur i chciałaby zachęcić innych do poznawania cudów tej krainy



Komentarze (1) pokaż wszystkie komentarze w serwisie

Dodaj komentarz Odśwież

Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych

Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez FB

  1. coś podobnego? #2146793 | 89.228.*.* 31 gru 2016 13:20

    pisałem już kilka dni temu ze nad brzegiem jazioraka przy skwerze Żeromaskiego oraz nad brzegiem małego jezioraka przy machaniku mamy nadgryzione drzewa przez bobry może ktoś z ochrony przyrody zainteresował by się tym to może być ciekawostka iławska??

    ! - + odpowiedz na ten komentarz

Zobacz również