Puszcza Piska to największy kompleks leśny na Mazurach. Jeśli chcecie zapomnieć o cywilizacji, nie ma lepszego miejsca.
Dawniej Puszcza Piska nosiła nazwę Puszcza Jańsborska. Jej obszar zajmuje ok. 100 tysięcy hektarów i rozciąga się w kilku mazurskich gminach. Obok lasów występują tutaj jeziora: Śniardwy, Tałty, Mikołajskie, Bełdany, Nidzkie, Mokre.
Niektóre stanowią rezerwaty. Lasy, głównie sosnowe i świerkowe, zamieszkuje wiele gatunków zwierząt, np. łosie, jelenie i wilki. Żyje tu także ptactwo, m.in. w rezerwacie na Jeziorze Łuknajno łabędź niemy, bocian czarny, orzeł bielik. Mnóstwo jest również roślin chronionych: lilia złotogłów żubrówka, wawrzynek wilczełyko czy też kwiaty z rodziny storczykowatych. W 2002 roku na skutek trąby powietrznej, która przeszła przez puszczę, ogromne jej połacie zostały zniszczone. Do dzisiaj trwa odbudowa drzewostanu.
Puszcza Piska była od wieków natchnieniem dla malarzy i pisarzy.
Ci ostatni, jak Konstanty Ildefons Gałczyński w leśniczówce Pranie nad Jeziorem Nidzkim, szukali tu ciszy i schronienia. W Puszczy Piskiej bywał Jerzy Putrament, mieszkał Igor Newerly. Współcześnie upodobali sobie to miejsce (np. Krzyże nad Nidzkiem), artyści: Maryla Rodowicz, Olga Lipińska, czy Jan Pietrzak. Tu właśnie Agnieszka Osiecka napisała kilka tekstów piosenek, które potem stały się przebojami.
Robiłem kiedyś reportaż z Puszczy Piskiej, poszukując dwóch miejsc które przeszły do historii tych terenów: pozostałości dawnej huty żelaza w Wądołku za Piszem i wsi Sowiróg, w której słynny pisarz niemiecki Ernst Wiechert umieścił akcję swojej powieści — sagi mazurskiej "Dzieci Jeronimów" (w Piersławku w gminie Piecki jest muzeum jego imienia). Niewiele już z tego zostało. W miejscu dawnej huty znalazłem zarastające ruiny. W Sowirogu nad Jeziorem Nidzkim można tylko znaleźć omszałe fundamenty domów. W obu tych miejscach stoją tablice informacyjne.
Jest w tych okolicach jeszcze wiele takich miejsc, gdzie istniały kiedyś ludne wioski. Opustoszały, bo ludzi wygoniła stamtąd wojna, bądź też oni sami uciekli do cywilizacji. Po wielu pozostały jedynie cmentarze z pordzewiałymi krzyżami które kryje Puszcza Piska.
Władysław Katarzyński
Władysław Katarzyński
To okazała roślina, osiągająca do 2,5 m wysokości (podgatunek nadbrzeżny nawet do 3 m), o silnym zapachu.... 
Gatunek owada z rzędu ważek należący do podrzędu ważek różnoskrzydłych.
Całkowita długość ciała 70–77... 
Ma grubą, dochodzącą nawet do 2 m długości, rozgałęziającą się łodygę, która jest owłosiona.
Liście... 
Inne nazwy zwyczajowe: babka wąskolistna, babka koniczynowa, babka koniczynowata, języczki polne, żywiec.... 
Należy do tzw. kompleksu ARVC obejmującego trudne w identyfikacji, podobne do siebie morfologicznie gatunki... 
Komentarze (3) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez
xud #1725211 | 217.99.*.* 30 kwi 2015 00:03
Jańsborska bo Johannisburg nazywany był Jańsbork, jak Mrągowo Ządzbork, Kętrzyn Rastembork, Pieniężno Melzak, Braniewo Brunsberga a Barczewo Wartembork, ale trzeba było nadawać nazwy od tzw. bojowników o polskość, którzy pomimo tego, że byli obywatelami państwa pruskiego / Rzeszy działali na rzecz obcego państwa dążąc do oderwania terytorium swojej ojczyzny. Jak wytłumaczyć nazwisko Gał czyński?
Ocena komentarza: warty uwagi (1) !
odpowiedz na ten komentarz
Leśnik z Puszczy Piskiej #1372197 | 83.9.*.* 10 kwi 2014 16:49
Panie Władysławie, stanowczo zwracam Panu uwagę na jedną rzecz. Otóż w Wądołku mieściła się huta żelaza, a nie szkła. Rudę darniową masowo pozyskiwano w okolicy. Wyroby były jednak słabej jakości, więc huta upadła po wybudowaniu linii kolejowej przez dawny Johannisburg. Wyrobu z innych części Niemiec były nieporównywalnie lepszej jakości. Polecam artykuł w którymś z dawnych wydani "Znad Pisy" (Muzeum Ziemi Piskiej). Pozdrawiam.
Ocena komentarza: warty uwagi (1) !
odpowiedz na ten komentarz
pokaż odpowiedzi (1)