Rezerwat położony jest w nadleśnictwie Elbląg, w leśnictwie Kadyny, na terenie powiatu elbląskiego, w gminie Tolkmicko. Znajduje się na południowy wschód od zabytkowego zespołu pałacowego w Kadynach.
Rezerwat został powołany w 1972 roku dla zachowania dla względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu starego lasu bukowego. Jest częścią Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Występują tu wiekowe buki, jesiony, dęby. Rezerwat wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej, ma powierzchnię 8,11 ha.
Rezerwat położony jest w strefie brzeżnej Wysoczyzny Elbląskiej. Wysokie krawędzie wysoczyzny od strony Zalewu Wiślanego mają charakter starego, martwego klifu abrazyjnego, przekształconego działalnością erozyjną. Z platformy zbudowanej na krawędzi klifu można podziwiać piękny, rozległy widok na Zalew Wiślany.
Jeszcze kilkaset lat temu w lasach kadyńskich przeważały dęby. Pod koniec XVII wieku wycięto większość z nich. Pozostały nieliczne, wśród których największy i najstarszy jest Dąb Bażyńskiego, liczący ok. 700 lat i mierzący 993 cm w obwodzie na wysokości 1,3 metra. Jest to więc najgrubszy dąb w Polsce.
Niegdyś obecny rezerwat stanowił część parku dawnej rezydencji króla pruskiego i cesarza niemieckiego Wilhelma II. Piękne buki (w wieku 150 – 200 lat), dęby, graby, klony, wiązy, lipy i jesiony stanowiły – i nadal stanowią – wspaniałą oprawę dla zabytkowego układu pałacowo-folwarcznego i obiektów sakralnych w Kadynach.
Bogate jest także runo rezerwatu, w którym wyróżnić należy lilię złotogłów, marzankę wonną, bluszcz pospolity, kopytnik pospolity, podkolan biały i przetacznik górski.
Na mapie oznaczyliśmy Dąb Bażyńskiego
Rezerwat położony jest w strefie brzeżnej Wysoczyzny Elbląskiej. Wysokie krawędzie wysoczyzny od strony Zalewu Wiślanego mają charakter starego, martwego klifu abrazyjnego, przekształconego działalnością erozyjną. Z platformy zbudowanej na krawędzi klifu można podziwiać piękny, rozległy widok na Zalew Wiślany.
Jeszcze kilkaset lat temu w lasach kadyńskich przeważały dęby. Pod koniec XVII wieku wycięto większość z nich. Pozostały nieliczne, wśród których największy i najstarszy jest Dąb Bażyńskiego, liczący ok. 700 lat i mierzący 993 cm w obwodzie na wysokości 1,3 metra. Jest to więc najgrubszy dąb w Polsce.
Niegdyś obecny rezerwat stanowił część parku dawnej rezydencji króla pruskiego i cesarza niemieckiego Wilhelma II. Piękne buki (w wieku 150 – 200 lat), dęby, graby, klony, wiązy, lipy i jesiony stanowiły – i nadal stanowią – wspaniałą oprawę dla zabytkowego układu pałacowo-folwarcznego i obiektów sakralnych w Kadynach.
Bogate jest także runo rezerwatu, w którym wyróżnić należy lilię złotogłów, marzankę wonną, bluszcz pospolity, kopytnik pospolity, podkolan biały i przetacznik górski.
Na mapie oznaczyliśmy Dąb Bażyńskiego
Gatunek małego ptaka z rodziny łuszczaków (Fringillidae).
Wyróżniono jedenaście podgatunków P. pyrrhula:
*... 
Powierzchnia ciała kapturnicy jest pokryta kolcami, które sa bardzo podobne do koszyczków kwiatowych... 
Gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). Od krzyżówki pochodzą kaczki domowe.... 
Trojszyk wyglądem przypomina swojego większego krewniaka mącznika młynarka (Tenebrio molitor). Osiąga... 
Osiąga długość od 0,8cm do 1,2 cm. Zielony, metaliczny połysk występuje na tułowiu i odwłoku. Ma czarne... 
Komentarze (2) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez
maj #1075477 | 83.23.*.* 5 maj 2013 18:54
super wioska polecam
!
odpowiedz na ten komentarz
ŚMIETNISKO NA TRACKU #1066507 | 81.190.*.* 25 kwi 2013 21:37
no szok
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-1) !
odpowiedz na ten komentarz