Rezerwat położony jest w nadleśnictwie Elbląg, w leśnictwie Kadyny, na terenie powiatu elbląskiego, w gminie Tolkmicko. Znajduje się na południowy wschód od zabytkowego zespołu pałacowego w Kadynach.
Rezerwat został powołany w 1972 roku dla zachowania dla względów naukowych, dydaktycznych i krajobrazowych fragmentu starego lasu bukowego. Jest częścią Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej. Występują tu wiekowe buki, jesiony, dęby. Rezerwat wchodzi w skład Parku Krajobrazowego Wysoczyzny Elbląskiej, ma powierzchnię 8,11 ha.
Rezerwat położony jest w strefie brzeżnej Wysoczyzny Elbląskiej. Wysokie krawędzie wysoczyzny od strony Zalewu Wiślanego mają charakter starego, martwego klifu abrazyjnego, przekształconego działalnością erozyjną. Z platformy zbudowanej na krawędzi klifu można podziwiać piękny, rozległy widok na Zalew Wiślany.
Jeszcze kilkaset lat temu w lasach kadyńskich przeważały dęby. Pod koniec XVII wieku wycięto większość z nich. Pozostały nieliczne, wśród których największy i najstarszy jest Dąb Bażyńskiego, liczący ok. 700 lat i mierzący 993 cm w obwodzie na wysokości 1,3 metra. Jest to więc najgrubszy dąb w Polsce.
Niegdyś obecny rezerwat stanowił część parku dawnej rezydencji króla pruskiego i cesarza niemieckiego Wilhelma II. Piękne buki (w wieku 150 – 200 lat), dęby, graby, klony, wiązy, lipy i jesiony stanowiły – i nadal stanowią – wspaniałą oprawę dla zabytkowego układu pałacowo-folwarcznego i obiektów sakralnych w Kadynach.
Bogate jest także runo rezerwatu, w którym wyróżnić należy lilię złotogłów, marzankę wonną, bluszcz pospolity, kopytnik pospolity, podkolan biały i przetacznik górski.
Na mapie oznaczyliśmy Dąb Bażyńskiego
Rezerwat położony jest w strefie brzeżnej Wysoczyzny Elbląskiej. Wysokie krawędzie wysoczyzny od strony Zalewu Wiślanego mają charakter starego, martwego klifu abrazyjnego, przekształconego działalnością erozyjną. Z platformy zbudowanej na krawędzi klifu można podziwiać piękny, rozległy widok na Zalew Wiślany.
Jeszcze kilkaset lat temu w lasach kadyńskich przeważały dęby. Pod koniec XVII wieku wycięto większość z nich. Pozostały nieliczne, wśród których największy i najstarszy jest Dąb Bażyńskiego, liczący ok. 700 lat i mierzący 993 cm w obwodzie na wysokości 1,3 metra. Jest to więc najgrubszy dąb w Polsce.
Niegdyś obecny rezerwat stanowił część parku dawnej rezydencji króla pruskiego i cesarza niemieckiego Wilhelma II. Piękne buki (w wieku 150 – 200 lat), dęby, graby, klony, wiązy, lipy i jesiony stanowiły – i nadal stanowią – wspaniałą oprawę dla zabytkowego układu pałacowo-folwarcznego i obiektów sakralnych w Kadynach.
Bogate jest także runo rezerwatu, w którym wyróżnić należy lilię złotogłów, marzankę wonną, bluszcz pospolity, kopytnik pospolity, podkolan biały i przetacznik górski.
Na mapie oznaczyliśmy Dąb Bażyńskiego
Owocnik
Półkolisty, bokiem przyrośnięty do podłoża, rozpostarto odgięty lub poduszkowaty. Na powierzchni... 
Gatunek średniego ptaka z rodziny krukowatych. Najbarwniejszy spośród ptaków krukowatych Europy. Dobrze... 
Rząd owadów wodnych o przeobrażeniu zupełnym. Są stosunkowo niewielkich rozmiarów, od 2 mm do 4-5 cm.... 
Grzbiet o zabarwieniu brązowym, srebrzystoszarym, żółtawym, oliwkowozielonym, niebieskoszarym, pomarańczowym,... 
Należy do tzw. kompleksu ARVC obejmującego trudne w identyfikacji, podobne do siebie morfologicznie gatunki... 
Komentarze (2) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez
maj #1075477 | 83.23.*.* 5 maj 2013 18:54
super wioska polecam
!
odpowiedz na ten komentarz
ŚMIETNISKO NA TRACKU #1066507 | 81.190.*.* 25 kwi 2013 21:37
no szok
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-1) !
odpowiedz na ten komentarz