Wysoczyzna Elbląska zaskakuje tajemniczymi leśnymi ścieżkami i panoramicznymi widokami. Liczne szlaki piesze i rowerowe prowadzą przez najbardziej atrakcyjne turystycznie wzgórza między Elblągiem a Tolkmickiem, stąd poświęcamy im nasz nowy cykl „Poznaj Wysoczyznę Elbląską od A do Z!”.
TURYSTYCZNE ABECADŁO
C JAK CESARZ
Historia Cesarza Wilhelma II na terenie Wysoczyzny Elbląskiej zaczyna się w 1898 roku. Wówczas właściciel Kadyn Artur Birkner zapisał w testamencie cesarzowi kadyński majątek. 2 czerwca 1899 roku cesarz po raz pierwszy przyjeżdża do Kadyn. „To najpiękniejszy rejon mojej monarchii” — miał powiedzieć zachwycony władca. Fakt pojawienia się cesarza upamiętnia obelisk stojący nieopodal Pagórek.
Historia Cesarza Wilhelma II na terenie Wysoczyzny Elbląskiej zaczyna się w 1898 roku. Wówczas właściciel Kadyn Artur Birkner zapisał w testamencie cesarzowi kadyński majątek. 2 czerwca 1899 roku cesarz po raz pierwszy przyjeżdża do Kadyn. „To najpiękniejszy rejon mojej monarchii” — miał powiedzieć zachwycony władca. Fakt pojawienia się cesarza upamiętnia obelisk stojący nieopodal Pagórek.
Fot. Archiwum Zbigniewa Zajchowskiego
Podczas pobytów w Kadynach cesarz interesował się stanem gospodarki i maszynami rolniczymi
Podczas pobytów w Kadynach cesarz interesował się stanem gospodarki i maszynami rolniczymi
Wielki rozwój wsi
Po zmianie właściciela nastąpił rozwój wsi. Mocno zrujnowany majątek przebudowano według projektów berlińskich architektów. W prace zaangażowany był m.in. Conrad Steinbrecht, znany restaurator zamku malborskiego. Zabudowę mieszkalną uzupełniono o obiekty publiczne wznoszone z kolei w stylu nawiązującym do budownictwa zakonu krzyżackiego, m.in. są to: budynek poczty, szkoła, dom opieki społecznej i karczma. Przebudowano również pałac, który został powiększony o wschodnie skrzydło, gdzie umieszczono kuchnię i mieszkania dla służby. Wybudowano również port oraz przystanek kolei. Na placu, który oddzielał pałac od wsi, wybudowano sześciokątną studnię.
Majątek kadyński świetnie prosperował pod zarządzającym w imieniu cesarza Ruedigerem von Etzdorfem. Hodowano tu konie, krowy, owce, świnie i drób. Zaczęto stosować nowoczesne maszyny rolnicze.
Po zmianie właściciela nastąpił rozwój wsi. Mocno zrujnowany majątek przebudowano według projektów berlińskich architektów. W prace zaangażowany był m.in. Conrad Steinbrecht, znany restaurator zamku malborskiego. Zabudowę mieszkalną uzupełniono o obiekty publiczne wznoszone z kolei w stylu nawiązującym do budownictwa zakonu krzyżackiego, m.in. są to: budynek poczty, szkoła, dom opieki społecznej i karczma. Przebudowano również pałac, który został powiększony o wschodnie skrzydło, gdzie umieszczono kuchnię i mieszkania dla służby. Wybudowano również port oraz przystanek kolei. Na placu, który oddzielał pałac od wsi, wybudowano sześciokątną studnię.
Majątek kadyński świetnie prosperował pod zarządzającym w imieniu cesarza Ruedigerem von Etzdorfem. Hodowano tu konie, krowy, owce, świnie i drób. Zaczęto stosować nowoczesne maszyny rolnicze.
Królewska manufaktura majoliki
Pokłady gliny występujące wokół wsi przyczyniły się do powstania cegielni oraz manufaktury ceramicznej, w której na początku produkowano wyroby na potrzeby pałacu, później produkowano inne wysmakowane przedmioty doceniane zarówno w kraju, jak i za granicą. Unikatowa ceramika kadyńska łączy klasyczne motywy z prostotą wczesnego modernizmu. Wpływ na klasycyzującą estetykę tego okresu miał przede wszystkim gust cesarza, który opiniował projekty.
Przykładem możliwości i kunsztu kadyńskiej ceramiki był zbudowany z inicjatywy cesarza kościół ewangelicki nazywany „Świątynią Pokoju”. Budynek był wspaniale wyposażony, posiadał świetną akustykę, lecz mimo dobrego stanu technicznego został rozebrany w 1958 roku.
Pokłady gliny występujące wokół wsi przyczyniły się do powstania cegielni oraz manufaktury ceramicznej, w której na początku produkowano wyroby na potrzeby pałacu, później produkowano inne wysmakowane przedmioty doceniane zarówno w kraju, jak i za granicą. Unikatowa ceramika kadyńska łączy klasyczne motywy z prostotą wczesnego modernizmu. Wpływ na klasycyzującą estetykę tego okresu miał przede wszystkim gust cesarza, który opiniował projekty.
Przykładem możliwości i kunsztu kadyńskiej ceramiki był zbudowany z inicjatywy cesarza kościół ewangelicki nazywany „Świątynią Pokoju”. Budynek był wspaniale wyposażony, posiadał świetną akustykę, lecz mimo dobrego stanu technicznego został rozebrany w 1958 roku.
Śladami Jego Cesarskiej Mości
Cesarz pałac w Kadynach traktował jako letnią rezydencję. Był tu zaledwie kilkakrotnie, częściej bywała tu jego małżonka Wiktoria Augusta z dziećmi. Od zakończenia I wojny światowej pałac był niezamieszkały, ale na polecenie cesarza parter pałacu pełnił funkcję muzeum. W latach 1937-1944 stałym mieszkańcem pałacu był wnuk cesarza, książę Ludwik Ferdynand ze swoją liczną rodziną.
Cesarz pałac w Kadynach traktował jako letnią rezydencję. Był tu zaledwie kilkakrotnie, częściej bywała tu jego małżonka Wiktoria Augusta z dziećmi. Od zakończenia I wojny światowej pałac był niezamieszkały, ale na polecenie cesarza parter pałacu pełnił funkcję muzeum. W latach 1937-1944 stałym mieszkańcem pałacu był wnuk cesarza, książę Ludwik Ferdynand ze swoją liczną rodziną.
Jolanta Zielińska, Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej
Fot. Archiwum Zbigniewa Zajchowskiego
Z inicjatywy cesarza w Kadynach wybudowano kościół ewangelicki nazywany Świątynią Pokoju
Z inicjatywy cesarza w Kadynach wybudowano kościół ewangelicki nazywany Świątynią Pokoju
Fot. Archiwum Zbigniewa Zajchowskiego
Z inicjatywy cesarza w Kadynach wybudowano kościół ewangelicki nazywany Świątynią Pokoju
Z inicjatywy cesarza w Kadynach wybudowano kościół ewangelicki nazywany Świątynią Pokoju
Fot. Zygmunt Gawron
A już w piątek 24 lutego w Dzienniku Elbląskim przeczytacie o dzięciołach występujących na Wysoczyźnie Elbląskiej.
Przeczytaj pierwszą część cyklu: A jak Abegg
Przeczytaj drugą część cyklu: B jak bielik
Wysoczyznę Elbląską polecamy zwiedzać przy pomocy aplikacji Kraina Buka. To idealny przewodnik dla wszystkich aktywnych turystów, chcących poznać urokliwe miejsca i zakątki Wysoczyzny Elbląskiej. Aplikacja pokaże najciekawsze miejsca, zabytki, pomniki przyrody i inne okoliczne atrakcje do odkrycia w trakcie urlopu lub wolnego weekendu. Zeskanuj kod QR, by pobrać aplikację na swój telefon.
Przeczytaj drugą część cyklu: B jak bielik
Wysoczyznę Elbląską polecamy zwiedzać przy pomocy aplikacji Kraina Buka. To idealny przewodnik dla wszystkich aktywnych turystów, chcących poznać urokliwe miejsca i zakątki Wysoczyzny Elbląskiej. Aplikacja pokaże najciekawsze miejsca, zabytki, pomniki przyrody i inne okoliczne atrakcje do odkrycia w trakcie urlopu lub wolnego weekendu. Zeskanuj kod QR, by pobrać aplikację na swój telefon.
Obie płci nie różnią się znacznie upierzeniem, choć samice mają lekko prążkowany bok ciała. Wierzch głowy,... 
Kwitnie od kwietnia do maja. Kwiaty zapylane są przez trzmiele i muchy. Jeżeli nie dojdzie do zapylenia... 
Gatunek grzybów należący do rodziny tarczownicowatych. Współżyje z glonami i zaliczany jest do porostów.
Ma... 
Należy do rodziny kózkowatych, jest jednym z pięciu przedstawicieli rodzaju Ropalopus w naszym kraju.... 
Gatunek drzewa należący do rodziny wierzbowatych. Rodzimym obszarem jej występowania jest Europa, Azja... 
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez