Gatunek dużego ptaka brodzącego. Upierzenie białe z czarnymi piórami na skrzydłach. Dorosłe ptaki mają długie czerwone nogi oraz długie spiczasto zakończone czerwone dzioby i mierzą średnio 100-115 cm od czubka dzioba do końca ogona. Ich waga waha się od 2,3 do 4,5 kg. Rozpiętość skrzydeł bociana białego wynosi od 155 cm do 215 cm. Dymorfizm płciowy nie występuje. Samicę bociana białego można rozpoznać jedynie po jej wielkości (samica jest mniejsza).

Bocian jest ptakiem monogamicznym, lecz nie dobiera się w pary na całe życie. Samiec z samicą budują duże gniazdo, które może służyć im parę lat. Raz do roku samica może przystąpić do lęgu składającego się zazwyczaj z 4 jaj. Z jaj po 33-34 dniach wykluwają się pisklęta. Młode opuszczają gniazdo 58-64 dni po wykluciu, lecz nadal są karmione przez rodziców przez kolejne 7-20 dni.

Będąc mięsożercą, bocian biały zjada szereg zwierząt, w tym owady, ryby, płazy, gady, małe ssaki i małe ptaki. Swoje pożywienie znajduje na podłożu w trawach i płytkich wodach.

Bociany są ptakami migracyjnymi. Odlatują stadami w sierpniu i wrześniu, a wracają w końcu marca i kwietnia.

Bocian biały ma szeroki zasięg występowania w Europie. Skupiony na Półwyspie Iberyjskim oraz znacznym obszarze Europy środkowej i wschodniej, z liczącą 25% światowej populacji w Polsce. Występuje na terenach Afryki Północnej i Azji Środkowej. Niewielka populacja bociana białego znajduje się również w Indiach.

Gatunek ten preferuje jako swe żerowiska trawiaste łąki, pola uprawne i płytkie mokradła. Unika siedlisko porośniętych wysokimi trawami lub krzewami. Gniazduje głowie na otwartych łąkach, terenach podmokłych bądź okresowo zalewanych.

Obecnie bocian biały znajduje się pod ścisła ochroną gatunkową. Z uwagi na spadającą liczebność objęty specjalnym programem "Program Ochrony Bociana Białego i Jego Siedlisk”.