Czy można leczyć ludzi, każąc im sadzić kwiatki, a później podlewać je i pielić? W Olsztynie pokazano, że można, w dodatku z nauką w tle. Na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie prowadzone są zajęcia z hortiterapii.
To nowatorska metoda terapii, skierowana do osób starszych, a także niepełnosprawnych umysłowo czy fizycznie. Pacjenci podczas zajęć mają za zadanie przesadzać, podlewać, pielić oraz nawozić kwiaty i zioła. Ma to poprawiać ich samopoczucie, dawać poczucie przydatności, rozwijać kreatywność i odrywać od problemów codzienności. Metoda pomaga ludziom chorym przystosować się psychicznie do swoich dolegliwości, dodatkowo zaś ludziom samotnym i pozbawionym pracy dają satysfakcjonujące zajęcie.
Hortiterapia to także propozycja dla ludzi zarobkowo zajmujących się uprawą roślin. Mogą oni udostępniać swoje pola na cele terapii i mieć z tego dodatkowe dochody, a także satysfakcję płynącą ze świadomości, że pomagają chorym i niepełnosprawnym.
Hortiterapia to także propozycja dla ludzi zarobkowo zajmujących się uprawą roślin. Mogą oni udostępniać swoje pola na cele terapii i mieć z tego dodatkowe dochody, a także satysfakcję płynącą ze świadomości, że pomagają chorym i niepełnosprawnym.
Dziesiątka ze szklarni
Na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim, w szklarniach Wydziału Kształtowania Środowiska i Rolnictwa, zajęcia z hortiterapii prowadzi dr inż. Beata Płoszaj-Witkowska. Jak nam powiedziała, grupa nie powinna liczyć więcej niż dziesięć osób – wtedy zajęcia są najbardziej wydajne. Łatwiej też zapanować nad kursantami, szczególnie wtedy, kiedy są to osoby chore na nadpobudliwość psychoruchową, potocznie zwaną ADHD.
W jednym z takich spotkań wzięli udział podopieczni Magdaleny Drozdek ze Stowarzyszenia Europejskiego Centrum Wsparcia Społecznego „Helper”.
Odwiedziliśmy szklarnię UWM podczas tych zajęć. W grupie znalazły się osoby starsze, które cierpiały na lekkie upośledzenie intelektualne.
- Podopieczni nie są wykluczeni, poznają nowych ludzi i zwiedzają ciekawe miejsca. Mają szansę żyć normalnie! – mówi Magdalena Drozdek.
Kotuś, jest pięknie!
Warsztaty odbywają się raz w miesiącu i trwają dwie godziny. Na jednym ze spotkań uczestnicy mieli za zadanie poprzesadzać roślinki – goździki i lwie paszcze – do nowych pudełeczek i pojemników, które mieli potem zabrać ze sobą do domu samopomocy w Marcinkowie, któego są podopiecznymi.
- Mocno się pani zmęczyła? - pytam panią Barbarę, zajętą przesadzaniem sadzonek goździków do pudełeczek po jogurtach.
- Kotuś, nie jest ciężko, ale pięknie! – odrzekła z uśmiechem pani Barbara i szybko powróciła do przerwanego zajęcia. Świetnie sobie zresztą z nim poradziła, podobnie jak inni uczestnicy terapii. Wszyscy pracowali w pocie czoła, z zakasanymi rękawami. Co ciekawe, woleli pracować gołymi rękami niż przyrządami, które im proponowano. Odtrącili aczki, łopatki czy grabki i palcami, delikatnie, zajmowali się roślinkami. Być może podświadomie dążyli do bezpośredniego kontaktu z ziemią.
Karolina Kobak
Autorka jest studentką II roku na kierunku Dziennikarstwo i Komunikacja Społeczna Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.
Ma grubą, dochodzącą nawet do 2 m długości, rozgałęziającą się łodygę, która jest owłosiona.
Liście... 
Owocnik
Półkolisty, bokiem przyrośnięty do podłoża, rozpostarto odgięty lub poduszkowaty. Na powierzchni... 
Gromada organizmów samożywnych, dawniej uznawanych za rośliny, według nowszej taksonomii zaliczanych... 
Osiąga wysokość do 10m. Jej ulistnienie jest skrętoległe, o kształcie szerokiej elipsy lub okrągławe.
Kwiaty... 
Puszczyk to najliczniejsza i najczęściej spotykana sowa Europy. Jest sową średniej wielkości, krępej... 
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Dodaj komentarz Odśwież
Dodawaj komentarze jako zarejestrowany użytkownik - zaloguj się lub wejdź przez