Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako kisielec pomarańczowy, galaretowiec kruszkowy, galaretowiec pospolity, móżdżak kruszkowy, trzęsidło pomarańczowe, trzęsak pomarańczowy i trzęsak złotożółty. Niektóre synonimy naukowe to:
* Hormomyces aurantiacus Bonord. 1851
* Tremella brasiliensis (Möller) Lloyd 1922
* Tremella lutescens Pers. 1798
* Tremella mesenterica var. lutescens (Pers.) Pers.1822
Owocnik o średnicy 1-5 cm, lśniący, pofałdowany, najczęściej żółty, złocisty, kremowocytrynowy lub pomarańczowy, często opylony zarodnikami, przebijający się przez pęknięcia w korze podłoża. Starzejąc się blaknie i częściowo rozpływa. Młode owocniki wytwarzają na powierzchni liczne bezpłciowe konidiospory (wyraźnie mniejsze od zarodników podstawkowych), które w masie są zabarwione złocistożółto.
Zarodniki okrągławo eliptyczne, gładkie, o średnicy 9-15(17) x 8-12 μm, bez pory rostkowej. Grzyb rozmnaża się w specyficzny sposób: w młodości bezpłciowo za pomocą konidiów, a dopiero później dojrzewają zarodniki powstałe w wyniku procesu płciowego. Owocuje przez cały rok, w szczególności późną jesienią, w zimie i na wiosnę.
Jest nieszkodliwy, jednak uważany jest za grzyb niejadalny. Nie odznacza się żadnym smakiem ani zapachem, poza tym jest galaretowatej konsystencji.

Występuje przeważnie na opadłych gałęziach drzew liściastych, zwłaszcza buków, dębów, jesionów i leszczyn. W większości okolic częsty.