Koniczyna jest byliną.
Łodyga koniczyny może być podnosząca lub całkowicie wniesiona, jej długość dochodzi do 50 cm.
Liście są 3-listkowe, kształtu jajowatego lub eliptycznego.
Kwiaty są jasnofioletowe, na jednej łodydze znajdują się zazwyczaj dwa kwiaty. Kwitnie od maja do września. Wymaga zapylenia krzyżowego, co znaczy, że pyłek, który "otrzymuje" musi pochodzić z innej rośliny tego samego gatunku. A dokonują tego owady o długim aparacie gębowym, najczęściej są to trzmiele.
Korzeń koniczyny jest palowy i może sięgać nawet 1,5 m w głąb ziemi.
Używano jej niegdyś jako środka moczopędnego i wykrztuśnego.

Europa, Azja, Afryka Północna, Australia, Ameryka Północna i Południowa.
Rozwija się na łąkach, polach, w jasnych lasach i na obrzeżach lasów.