Kuropatwa zwyczajna

Królestwo
zwierząt
Typ
strunowce
Podtyp
kręgowce
Gromada
ptaki
Podgromada
Neornithes
Infragromada
neognatyczne
Rząd
grzebiące
Rodzina
kurowate
Rodzaj
perdix
Gatunek
kuropatwa zwyczajna

Kuropatwa zwyczajna

Kategoria
Zwierzęta > Ptaki
Nazwa łacińska
Perdix perdix
Sposób odżywiania
roślinożerne/mięsożerne
Przeciętna długość życia
Do 5 lat
Wymiary: długość ciała ok. 29–35 cm, rozpiętość skrzydeł 52–57 cm, masa ok. 350–450 g.
Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy.
Głowa i kark oliwkowoszare, policzki rude.
Wierzch ciała szarobrunatny ze słabo zaznaczonymi rdzawymi i czarnymi poprzecznymi pręgami. Na barkach i skrzydłach niewielkie podłużne białe plamy. Spód i boki ciała szare z delikatnym, falistym rysunkiem, na bokach pionowe, szerokie rdzawe pręgi. Na białym brzuchu rdzawa plama w kształcie podkowy (u samic mniej wyraźna, często niekompletna). Sterówki rdzawobrązowe, lecz środkowa para szarobrunatna. Lotki płowe z ciemnorudymi plamami.
Za okiem naga, pokryta brodawkami skóra, szczególnie rzucająca się w oczy w okresie godowym.
Wyprowadza jeden lęg w roku. W kwietniu lub maju składa 10 do 20 jaj. Zdarza się, że po stracie lęgu wyprowadzany jest drugi (najpóźniej w sierpniu). Jaja wysiadywane są przez okres 23–25 dni przez obydwoje rodziców.
Kuropatwy żywią się roślinami, latem dietę uzupełniają owady. Pisklęta żywią się bezkręgowcami.

Obszar występowania

Zamieszkuje niemal całą Europę oraz Azję Środkową. W górach może osiągać 2500 m n.p.m. (w Tatrach do 1700 m n.p.m.). Wprowadzona przez człowieka do Ameryki Północnej. Populacja podlega znacznym wahaniom, liczebność ptaków zależy od ostrości zimy oraz pogody w czerwcu i lipcu, gdy wykluwają się pisklęta, które są bardzo wrażliwe na przemoknięcie i wychłodzenie.
W Polsce nieliczny ptak lęgowy, głównie na niżu; lokalnie bywa średnio liczny.

Informacje na temat ochrony

W Polsce na liście zwierząt łownych. Okres polowań na kuropatwę trwa od 11 września do 21 października, a w drodze odłowu – do 15 stycznia.

Zobacz również