Rodzaj roślin owadożernych obejmujący ponad 180 gatunków. Występują one na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy, przy czym największe zróżnicowanie osiągają w Australii, gdzie rośnie ok. 100 gatunków. Pozostałe rosną w strefie tropikalnej, 18 gatunków występuje w Ameryce Południowej, mniej ich jest na północy – w Europie (także w Polsce) występują tylko trzy gatunki. Rośliny te rosną w miejscach bagnistych, często w płytkiej wodzie. Rosiczki wykształcają charakterystyczne liście pułapkowe wyposażone we włoski gruczołowe wydzielające lepką ciecz wabiącą drobne zwierzęta.

Rosiczka jako roślina owadożerna działa aktywnie. Wabi swoje ofiary błyszczącymi kroplami słodkiej cieczy, które są wydzielane na szczytach – czułkach porastających powierzchnie liści. Dzięki zawartości barwników antocyjanowych mają one czerwonawy kolor zwiększający ich atrakcyjność.
Ofiara wchodzi na liść i lepka substancja ją unieruchamia. Powoli pułapka się zamyka. Trwa to około 3 godzin. Wydzielany kwas mrówkowy zaczyna rozpuszczać ciało owada. Uwalniają się dzięki temu cząsteczki białka. To powoduje wydzielenie enzymów proteolitycznych. Miękkie części ciała ofiary zostają strawione, a powstała z nich ciecz – bogata w substancje odżywcze, ulega wchłonięciu przez roślinę. Po strawieniu ofiary liść otwiera się, a pozostałości zwykle są zdmuchiwane przez wiatr. Ponowne otwarcie następuje po 24 godzinach.

Rosiczki osiągają do 15 cm wysokości. Niektóre gatunki mają kłącza i bulwy pod poziomem gruntu. Łodyga bywa bardzo skrócona lub długa, prosta lub wspinająca się.
Liście skupione w rozetę przyziemną lub wyrastające skrętolegle na łodydze. Blaszka liściowa często jest rozwidlona i za młodu zwykle zwinięta.
Kwiaty zwykle drobne, do 1 cm średnicy (największe osiągają do 5 cm średnicy w przypadku D. cistiflora). Wyrastają pojedynczo oraz mniej lub bardziej licznie w kwiatostanach. Każdy kwiat rozwija się tylko na jeden dzień.
Owoce to torebki otwierające się 2–6 klapami, zawierające bardzo drobne i liczne nasiona.
W Polsce występują gatunki:
* rosiczka okrągłolistna (D. rotundifolia L.)
* rosiczka długolistna (D. anglica Huds.)
* rosiczka pośrednia (D. intermedia Hayne)
* rosiczka owalna (D. ×obovata Mert. & W. D. J. Koch) – naturalny mieszaniec rosiczki okrągłolistnej i długolistnej.

Rosiczki rosną na różnych glebach, w większości kwaśnych, piaszczystych, kamienistych i bagiennych. Owadożerność rekompensuje braki składników odżywczych w ubogich glebach – w szczególności przyswajalnego azotu.

Niektóe gatunki podkegają ochronie, np. rosiczka pośrednia objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych (kategoria zagrożenia: E.
Rosiczka okrągłolistna objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Ochronę rosiczek wprowadzono już w 1946 r. Liczebność populacji stopniowo zmniejsza się. W opracowaniu "Czerwona lista roślin i grzybów Polski" jest umieszczona w grupie gatunków zagrożonych wyginięciem (kategoria zagrożenia V).