Kukułka to jedyny w Europie Środkowej pasożyt lęgowy. Podrzuca jaja do cudzych gniazd, jednak nie zawsze wykluwają się z nich pisklęta.
Samiec ma wierzch ciała, głowę, szyję i pierś jasnoszare. Ogon ciemnołupkowo-szary z białymi, okrągłymi plamami oraz białą pręgą końcową. Spodnia powierzchnia ciała pokryta biało-szarym prążkowaniem poprzecznym.
Samice są podobne w budowie do męskich osobników, lecz występują 2 odmiany barwne; szara, podobna do upierzenia samców, oraz ubarwiona rdzawo na wierzchu ciała, z szerokimi i czarnymi prążkami.
Kukułki mają dwa pierwsze palce skierowane do przodu, a dwa kolejne do tyłu. Zewnętrzny czwarty palec jest na tyle zręczny, że może się obracać od przodu do tyłu w razie potrzeby.
Kukułki żerują na drzewach wypatrując zdobyczy. Zjadają głównie owady, przysmakiem są owłosione gąsienice motyla.
Kukułka zwyczajna ma około 30 cm długości i waży średnio 120 g. Rozpiętość skrzydeł nie przekracza 60 cm.

Zamieszkuje tereny od zachodniej Europy i północnej Afryki aż po Kamczatkę i Japonię. W Azji spotykana na południe od krawędzi strefy tropikalnej. W Europie nie występuje tylko na Islandii. Zimuje od środkowej i południowej Afryki aż po Azję Południową.

W Polsce średnio liczny ptak lęgowy. Spotkać i usłyszeć można go na całym niżowym obszarze Polski i w różnych typach krajobrazów: w lasach, zadrzewieniach, na mozaikowo porośniętych drzewami i krzewami terenach rolniczych, ale i w pobliżu trzcinowisk wokół zbiorników wodnych.

W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową.