Osiąga ponad 1 m długości i masę ponad 30 kg (rekord świata to 46,10 kg i 113 cm). Najcięższy złowiony w Polsce karp ważył 34 kg przy długości 110 cm. Ciało wydłużone, wrzecionowate, prawie okrągłe w przekroju poprzecznym. Otwór gębowy dolny, mięsisty zaopatrzony w 2 pary wąsików. Łuski cykloidalne, duże, mocno osadzone w skórze. Płetwa grzbietowa jest bardzo długa. Grzbiet ciemny, zielonkawobrązowy lub szarozielony, boki jaśniejsze, ciemnooliwkowe ze złotym połyskiem, brzuch żółtawo-lub kremowobiały. Płetwy nieparzyste szarawoniebieskie, parzyste czerwonawe.
W hodowli występują odmiany zupełnie pozbawione łusek lub z łuskami tylko w pobliżu nasad poszczególnych płetw. Wyhodowano również liczne odmiany ozdobne (Czerwone, białe lub pomarańczowe).
W Polsce tradycyjnie karp uważany jest za podstawowe danie wigilijne. Jest hodowany na masową skalę, szybko rośnie i nie stwarza problemów w trakcie hodowli.

W środowisku naturalnym występuje w zlewiskach mórz Czarnego, Kaspijskiego i Aralskiego. Licznie odmiany hodowlane są rozpowszechnione zarówno w hodowli jak i w wodach otwartych niemal na całym świecie. O hodowli karpia możemy znaleźć zapiski już w historii starożytnych Chin, a także Grecji. W średniowieczu rybę tę hodowano w stawach przyklasztornych, zwłaszcza w Niemczech, Francji, Belgii oraz w krajach bałkańskich.

Nie ma okresu ochronnego. Wymiar ochronny: 30 cm (nie dotyczy rzek),
limit dziennego połowu: 3 sztuki (łącznie z boleniem, lipieniem, pstrągiem potokowym, amurem białym, sandaczem, szczupakiem i brzaną).