Osiąga długość 30–40 cm i masę ciała 1–2 kg, wyjątkowo do 70 cm i 7,5 kg (Węgry, Rumunia).
Ciało lina jest krępe, wygrzbiecone, okrągłe w poprzecznym przekroju, pokryte drobnymi łuskami, głęboko osadzonymi w pokrytej śluzem skórze.
Płetwy ma charakterystycznie zaokrąglone. Oczy stosunkowo małe, okrągłe.
Otwór gębowy poziomy, w jego kącikach po jednym krótkim i miękkim wąsiku.

Jest jedną z niewielu ryb europejskich, u których występuje wyraźny dymorfizm płciowy, płetwy brzuszne u samca są znacznie większe niż u samicy (przygięte do ciała sięgają za odbyt, u samicy zaś w ogóle do niego nie dochodzą) i mają grubsze promienie.

Grzbiet jest ciemny, szarozielony, boki oliwkowozielone, zielone lub żółtozielone ze złotym połyskiem, brzuch kremowobiały lub żółty. Płetwy ciemnoszare lub czerwonofioletowe. Tęczówka oka czerwona. Osobniki żyjące w silnie zarośniętych wodach mają ubarwienie ciemniejsze, zaś te żyjące w płytkich, przejrzystych wodach są znacznie jaśniejsze i mają czerwonawe okolice warg.

Występuje w niemal całej Europie prócz Islandii, północnej Szkocji, północnej Skandynawii, Dalmacji, Grecji, Krymu. W Azji spotykany na Syberii. Spotykany w wodach słonawych, np. w przybrzeżnej strefie Bałtyku.

Występuje w praktycznie każdym rodzaju wód stojących i płynących, jednak najchętniej żyje w ciepłych, płytkich, silnie zarośniętych wodach stojących (tzw. jeziora linowo-szczupakowe). Powszechnie hodowany w gospodarstwach stawowych. Bardzo odporny na niską zawartość tlenu. Jest gatunkiem ciepłolubnym, aktywniejszym nocą. Zimę spędza zagrzebany w mule.

Wymiar - 25 cm, nie ma okresu ochronnego
Dobowy limit połowu - 4 szt. (łącznie z sieją i węgorzem)